Δεν ξέρω τι να περιμένω πια!Όλα μου φαίνονται βαρετά κι αργόσυρτα.Λογοδοτώ στον εαυτό μου κι αυτός κοιμάται.Επανάληψη,επανάληψη και καρτερία.Ύπουλες ενοχές για όσα
κάνω και κυρίως για όσα παραχώνω ...Κι όμως έρχονται απρόσκλητα ως όνειρα ή εφιάλτες!Θέλω μια ατέλειωτη λιακάδα να πυρώσει το σώμα κι ας αφήσω την ψυχή
αδέσποτη...
Πέμπτη 29 Ιανουαρίου 2009
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου